Kies jouw manier van diep werk.

Met aandacht je werk doen, in gesprek zijn of sporten is van belang om gezond en vitaal te blijven. Dit is niet alleen goed omdat je minder ongelukken maakt, maar dit traint ook je prefrontale cortex. Het voorste deel van je brein dat je helpt om te plannen, uit te voeren en te evalueren. Deze vaardigheid kun je gebruiken voor allerlei zaken die je graag wilt aanleren of veranderen. Zoals gezonder gaan eten, meer gaan bewegen of eindelijk die lastige klus afmaken.
Er zijn vier manieren om diep werk aan te pakken.

De kloosterlijke aanpak.

Je bent helemaal toegewijd aan één taak. Je beantwoordt geen e-mails, je hebt geen mobiel en je trekt je helemaal terug van elke vorm van interactie met anderen. Je zit weken, soms maanden achter elkaar met aandacht gericht op je werk. Vele schrijvers doen dit zo, maar ook onderzoekers die de data willen analyseren of ontwikkelaars die zich vastbijten in computerwetenschap om het voor de derde gebruiksvriendelijk te maken.
Met deze aanpak probeer je je diepe inspanning zo groot mogelijk te maken door de ondiepe verplichtingen tot een absoluut minimum terug te dringen en het liefst zelfs helemaal te elimineren. Je beschikt over werk met duidelijk omschreven en in hoog aanzien staande doelstellingen. Je bent succesvol in één ding.

De bimodale aanpak.

Deze aanpak verlangt dat je je tijd verdeelt. Je creëert een aantal duidelijk afgebakende periodes die je reserveert voor diep werk. De rest van je tijd is voor allerlei andere zaken beschikbaar. Tijdens je afgebakende periodes stel je je kloosterlijk op. Je sluit je af van alle vormen van afleiding. Deze verdeling van tijd tussen diep en oppervlakkig kan op allerlei manieren plaatsvinden. Je kunt je week verdelen in 3 dagen diep werk en 4 dagen gewoon. Of 1 week per maand diep werk en de rest van de maand voor je dagelijkse zaken. Of een paar maanden per jaar.
Je gaat ervan uit dat dit tot extreme productiviteit leidt, maar alleen als je genoeg tijd vrijmaakt voor het bereiken van een maximale cognitieve intensiteit. Dat is de toestand waarin de echte doorbraak plaats kan vinden. Als minimale eenheid voor diep werk op basis van deze aanpak geldt één hele dag.

De ritmische aanpak.

De makkelijkste manier om regelmatig sessies voor diep werk te beginnen is dat je er een gewoonte van maakt. Het doel is om een ritme voor dit werk op te bouwen, waardoor je uiteindelijk geen energie meer hoeft te besteden aan de vraag of en wanneer je diep werk gaat verrichten. Je doet het elke dag, met een gemakkelijke manier om jezelf eraan te herinneren dat je het werk wil doen.

De ketting methode.
Jerry Seinfeld gaf als ongevraagd advies: ‘Je wordt een betere cabaretier als je betere grappen bedenkt. Deze krijg je als je elke dag een grap opschrijft. Hang een kalender aan de muur en elke dag dat je een grap geschreven hebt, zet je een groot rood kruis op je kalender. Na een aantal dagen ontstaat er een ketting. De enige uitdaging is om ervoor te zorgen dat de ketting niet wordt verbroken. Ten eerste geeft het je een goed gevoel, ten tweede wordt je beter in je werk en ten derde train je de spier  - diep werk.’
Ik heb eens gehoord van iemand die hetzelfde deed met ideeën. Hij heeft altijd een kladblokje bij zich om ideeën op te schrijven. Hoe vaker je dit doet hoe makkelijker het wordt en hoe beter je ideeën zullen zijn.
Zo kun je ook elke dag om 06.00 uur of eerder opstaan en je werk doen. Mijn ervaring is dat een half uur echt te kort is. Vanaf één uur is het de moeite en vanaf twee uur per dag levert het je echt wat op.
Deze aanpak leidt wellicht niet tot het intense diep denken dat de ononderbroken concentratie van een hele dag  van de bimodale aanpak oplevert maar deze methode staat dichter bij de realiteit van onze cultuur. Als je keiharde routines inbouwt en met een ijzeren regelmaat kleine beetjes werk verricht zal je op jaarbasis veel gedaan krijgen.

De journalistieke aanpak.

Je gaat systematisch te werk, zodra je ergens een beetje vrij tijd hebt schakel je over naar je diepwerkmodus en doe je je werk. Overal waar je het in je schema kunt inpassen, sluit je je af. Je leert jezelf aan om van het ene moment op het andere om te schakelen van diep werk naar gewoon werk.
Deze aanpak is niet geschikt voor beginnelingen. Als het niet in je systeem zit kost je dit heel veel wilskracht en dat gaat ten koste van het diepe denkwerk en je energie. Heel lastig om het dan vol te houden. Het vraagt een groot vertrouwen in je eigen vaardigheden, de overtuiging dat wat je doet belangrijk is en dat je zult slagen. Je dient elk klein uurtje te pakken om aan het diep werk te gaan. Als de kinderen een slaapje doen, als je partner een paar dagen weg is, als een afspraak is afgezegd.

Je mind-set bepaalt of je dit kunt implementeren. Iedereen zal denken dat het niet mogelijk is om zolang afwezig te zijn of elke ochtend, zelfs één dag lijkt al te lang. Toch zal het je heel veel voldoening geven als je je één vorm in je leven eigen maakt.

Geïnspireerd door Cal Newport.