Lessen in vrede.

Verrassend werd ik wakker geschud door de zin: Hoe is het toch mogelijk dat we het regelmatig hebben over het belang van vrede maar geen idee hebben hoe je dat moet doen. Ik heb nog nooit een les gehad waarin ik leerde hoe dat moest. Niet op school, niet expliciet van huis uit of tijdens mijn beroepsopleiding.
Gek eigenlijk dat we meer weten over hoe je oorlog moet voeren dat hoe je vrede moet voeren.  Nu is vrede een woord dat gekoppeld is aan oorlog. Dus als er geen oorlog is dan hebben we vrede. Dan leven we nu in vrede, maar is dat waar?

Wat is vrede?

Vrede is de omstandigheid of toestand van geestelijke en lichamelijke harmonie, kalmte, sereniteit, wederzijdse overeenstemming, tussen individuen of groepen. Niet alleen op fysiek niveau, maar ook op emotioneel, mentaal en spiritueel niveau.

Hier spreek je ook over innerlijke vrede. Heb je vrede met wie je bent? Kun je innerlijke vrede voelen?
Kun jij met al je collega's opschieten? Ben jij oké met je familieleden? Voel jij harmonie bij al je cliënten en medemensen?

Mijn antwoord is: Nee, ik heb niet altijd innerlijke vrede en ik ben ook niet altijd blij met de ander.

Vrede is een vaardigheid. Je moet het leren om het te kunnen beheersen. Het vraagt dagelijks aandacht om te blijven bestaan anders verdwijnt het. Sommige mensen zijn natuurtalenten, de meesten moeten er voor werken.

We hebben er onze mond van vol, maar hoe voer je vrede? Drie belangrijke handvatten gaan je daarbij helpen.

1. Toegepaste neurowetenschap.
   Vele onderzoeken hebben aangetoond dat 10 tot 30 minuten per dag stil zijn een drastisch verschil maakt op je mate van innerlijke vrede. Tijdens die minuten neem je jezelf waar. Je aanschouwt wat je denkt, doet, voelt en vindt. Zonder oordeel.
2. Geweldloze communicatie.
   Je leert niet te oordelen, je eigen behoeften en die van de ander te herkennen en te begrijpen, scherp te luisteren en echte empathie te ontwikkelen. Je verzwijgt of ontkent niets maar je leert jezelf zo uit te drukken dat je gehoord wordt en in gesprek blijft met ieder ander.
3. Compassie.
   Ook wel mededogen genoemd, is een diepe betrokkenheid bij wat de ander beleeft of ervaart, in het besef van een gemeenschappelijke, gedeelde menselijkheid. Hier gaat het ook om mededogen voor jezelf, het met een milde blik naar jezelf kunnen kijken in tijden van nood.
   Compassie speelt een belangrijke rol bij het begrijpen van veerkracht en mentale gezondheid.

Zijn er andere manieren om vrede te vinden? Ja, dat denk ik wel. Deze drie helpen je op weg om de eerste stappen te maken. Stappen op weg naar meer zelfkennis, jezelf beter kunnen uitdrukken,  meer empathie voor de ander en een betere verhouding tot het leven.

Wat zou het heerlijk zijn als je kon werken in een situatie waarin je zonder oordeel, irritatie, politieke spelletjes en oorlogsvoering kon werken. In rust en harmonie met jezelf en de anderen.

Utopia?Misschien.
De bedrijven en teams die deze drie vaardigheden trainen komen behoorlijk in de buurt.