Vergroot je taakinitiatief

Plannen lukt ons eigenlijk wel redelijk. We pakken een agenda en plaatsen daar onze to-do’s in. Vaak weten we ook wel wat er gedaan moet worden. Moeiteloos vul ik mijn agenda met allerlei zaken die moeten gebeuren. Veel zaken worden ook uitgevoerd toch zijn er ook zaken die ik probleemloos blijf uitstellen. Sommige items komen wel weken terug in mijn agenda.

Weet jij welke prijs je betaalt voor het telkens uitstellen van je werk?

Stress, schuldgevoelens, faalangst, slecht slapen, apathie, irritatie en gemiste kansen.
Het kost je heel veel energie. Elke dag hijgt het moeten van deze ene taak je in de nek. Je weet dat je er iets mee moet maar door het niet te doen heb je het dagelijks in je handen.
Ondertussen verzin je allemaal smoesjes waarom het er niet van komt. Ik ben zo perfectionistisch, ik begin pas als ik zeker weet dat ik het goed ga doen. Ik leg de lat veel te hoog voor mezelf (waardoor ik het al niet eens meer probeer omdat ik toch al weet dat het niet gaat lukken).
Ja, ik presteer gewoon het beste onder druk, zonder deadline doe ik niets. Ik weet dat het goed komt, de laatste dagen werk ik gewoon een nachtje door. Zo doe ik dat altijd.
Dan ben je te moe, dan is het teveel, dan heb je geen zin.

Uitstelgedrag komt niet door slecht timemanagement. Je weet precies wat je moet doen, het ontbreekt je niet aan intellect. Je weet dat op tijd beginnen belangrijk is. Toch doe je het niet.

Piers Steel heeft jaren uitstelgedrag onderzocht. Hij ontdekte dat uitstellen een relatie heeft met genot. Je wilt nu iets leuks doen. Bij uitstellers wint het impulsieve het van je verstand. Hij formuleerde het op de volgende manier:

Motivatie = verwachting x waarde / impulsiviteit x tijd

Welke verwachting heb je van de taak die je nog moet doen?
Verwacht je dat je gaat slagen of is de kans groot dat je mislukt. Als je verwachting laag is, je gelooft dat jij het niet kunt, dan is de kans groot dat je gelijk krijgt. Je bent bang dat het niet goed komt of misschien niet goed genoeg is of je verwacht dat ze je gaan bekritiseren.

Welke waarde hecht je aan je taak?
Je vindt het heel belangrijk of juist niet zo belangrijk. Blijkbaar kun je heel goed leven zonder dat je werk ooit af komt. Zaken die heel belangrijk zijn zoals naar de tandarts gaan of op gesprek bij een klant die doe je wel. Waarschijnlijk hebben die zaken een hogere waarde, vind je die belangrijker dan jouw werk.

Wanneer ben je impulsief?
Hoe is het met je taakinitiatief, ben je in staat om aan je taak te beginnen of laat je je door van alles en nog wat afleiden? Op het moment dat je zelfs rotklusjes gaat doen, je staat de ramen te lappen, dan weet je dat je uitstelgedrag vertoont. Eerst even opruimen, appen, mailen, facebook bekijken en koffie halen. Wie impulsief is, geeft gemakkelijk toe aan de verleiding van afleiding. Deze factor in de formule bepaalt een grote mate van je succes, van je motivatie.

Tijd. Wanneer moet het af zijn?
Taken die ver in de toekomst liggen vinden we lastig om nu te plannen omdat de beloning zo ver weg ligt of de beloning is niet groot genoeg. De vergadering van het project is over 3 weken dus ik heb nog even. Het tentamen kan ik zelf plannen, dus dat komt nog wel als ik de stof beheers. Ik zou wel graag een andere baan willen maar ik zit niet zonder. We kiezen liever nu voor iets leuks.

Onze verwachting en waarde moeten wel zo hoog zijn willen ze ons impulsief gedrag en gebrek aan gevoel van noodzaak kunnen compenseren.  

Extreme uitstellers zijn minder gezond,minder rijk en minder gelukkig dan andere mensen.

Verander dit gedrag en begin hier vandaag mee.

Neem een minuut de tijd om die zaken die toch al heel lang liggen, anders te benaderen.

Vergroot je verwachting en waarde.

  • Is het waar dat je het niet kan? Is het echt waar of ben je je gedachten gaan geloven? Wie zou je zijn zonder deze gedachte?
  • Een afspraak met jezelf is even belangrijk als een afspraak met een ander.
  • Vind je de taak saai of eng, verander je gedachte over de taak. Iets stom vinden is ook maar een gedachte.
  • Gebruik deze mal en plaats je taken erin om te zien of ze echt urgent en belangrijk zijn. Valt je taak onder niet belangrijk en niet urgent kun je deze taak beter van je tafel laten vallen.
  • Stop met smoesjes, wees eerlijk naar jezelf. Zolang je gelooft in je eigen bullshit verandert er niets
  • Kies een herinnering waarin je motivatie groot genoeg was en het lukt. Herhaal deze gedachte dagelijks i.p.v. je bullshit.

Verlaag je impulsiviteit en tijd.

  • Pas je omgeving aan. Dit kun je doen door alle meldingen op je mobiel en laptop  uit te zetten. Ga in een rustige ruimte zitten om te werken.
  • Check 2 keer per dag je email i.p.v. elk moment dat je een melding krijgt.
  • Beloon jezelf als het gelukt is.
  • Vind je het niet verontrustend dat je een spanningsboog hebt van een todder? Volgens mij ben je die fase nu wel voorbij. Door alle technologie raakt je een belangrijke vaardigheid zoals taakinitiatief kwijt.
  • Accepteer dat uitstel een soort verslaving is, dat ontsnapping ‘voor een keertje' leidt tot een volgende keer.
  • Draai het om. Alle taken die vandaag op je to-do list komen, moeten vandaag af.
  • Heb je vandaag gehoord dat je een taak moet voorbereiden, plan je werk nu in, niet morgen of volgende week.
  • Vraag een succesvolle collega hoe hij/zij dit doet. Wat is zijn/haar geheim.
  • Gaat het om een groot complex project. Plan denk- en werktijd op vaste momenten in je agenda. Hoe meer regelmaat hoe beter het resultaat. Laat je agenda dit niet toe, plan het iedere week in. Maak het tot een prioriteit.
  • Als je gestoord wordt, vraag je af of iets echt belangrijk is.