Worries are....

Worries are meditation on shit, hoorde ik laatst. En dat is net zo geestig als dat het waar is: als je veel zorgen hebt kun je daar dagelijks over malen. Vaak kun je de slaap niet vatten en lig je daar je gedachten te herhalen. Ik realiseer me dan dat er eigenlijk nooit nieuwe gedachten bijkomen. Nee, het is herkauwen van zinnen waarvan ik de inhoud al ken. Ik word er moe van, boos en verdrietig. Vaak nemen mijn onmacht en frustratie toe - alles behalve ontspannen. Maar de gedachten dat je dit mediteren kunt noemen doet me wel goed.

Mediteren is herhalen van zinnen, klanken of stilte. Er komen geen nieuwe gedachte of klanken bij. Ik word er rustig en ontspannen van. Soms krijg ik er nieuwe ideeën van maar meestal een helder hoofd.

Volgens mij doe ik hetzelfde, of ik nu mediteer of me zorgen maak. Maar het gevoel dat ik eraan overhoud is anders.

Tenzij je zegt dat je jezelf nooit zorgen maakt, kun je vanaf nu niet meer zeggen dat je niet kunt mediteren. De meeste van jullie zijn meditatie-experts. Durf je het aan om je worries voor 2 ½ minuut te vervangen voor een aantal ademhalingen terwijl je naar een filmpje kijkt?

Als je klaar bent neem dan jezelf waar, niet je gedachten maar je gevoel in je lichaam. Een paar tellen genieten van wat is, voor je weer aan het werk gaat.