Bij zelfobservatie is het de bedoeling dat je jezelf waarneemt. Je neemt een paar minuten de tijd om naar jezelf te kijken. Niet in de spiegel maar naar je gedachten, je gevoel of je lichaam. Wat denk je allemaal? Wat voel je allemaal? Wat neem je waar in je lichaam? Voelt het druk, gespannen of ongemakkelijk?
De drie basisbeginselen van zelfobservatie van Red Hawk geeft je een simpel handvat om rust en zachtheid te vinden.
Dit is het moeilijkste om te doen. Je geest oordeelt voortdurend over iedereen, iedere gebeurtenis en alle dingen die er in je leven gebeuren. Je brein ontvangt elke moment van de dag zoveel informatie dat het niet anders doet dan coderen, opslaan en bewaren. Dit doet het door twee grote, generaliserende categorieën te maken waarin alle mensen, gebeurtenissen en dingen in je leven worden opgeslagen in: leuk/niet leuk, goed/slecht.
Observeren zonder oordeel betekent dat je je aandacht standvastig richt op lichamelijke gewaarwordingen. Blijf standvastig en onbewogen in het lichaam, ontspan het lichaam en laat het proces oplossen.
Elke keer als je gedachten en oordelen met je aan de haal gaan breng je je aandacht naar je lichaam en ontspan je.
Wat je aandacht geeft groeit, wat je niet voedt wordt zwak. Dus je oordelen zullen verzwakken als je ze geen of minder aandacht geeft. Je ontspannen lichaam krijgt aandacht en zal sterker worden.
Niet oordelen is lastig maar alleen kijken zonder iets te veranderen in je gedrag, gevoel of gedachte is ook een uitdaging. Kijk maar eens naar jezelf, zonder oordeel, een gewone waarneming. Merk jij ook op dat je direct met verbeterpunten aan komt zetten. ‘O, dat deed ik niet zo handig, dat kan ik beter anders doen’. De drang om het gedrag dat je waarneemt te veranderen, is namelijk een valkuil die jou gevangen houdt. Als je blijf doen wat je deed, krijg je nooit een andere uitkomst.
Zo geef je je brein de gelegenheid om de gedachten te coderen in leuk/niet leuk en dit weer op te slaan.
Het alternatief is waarnemen zonder je te identificeren met het oordelende proces, accepteren wat je ziet, toe staan dat het zich in je lichaam bevindt zonder hier ook maar iets aan te doen.
Je observeert, ontspant, accepteert en laat het zijn. Dat is alles. Je bent noch voor noch tegen iets. Ook wel neti neti genoemd, niet dit, niet dat.
Je mag niets doen. Niets veranderen. Wat een bevrijding.
Je hoeft alleen maar je aandacht te richten op je lichamelijke gewaarwordingen terwijl het lichaam zich ontspant.
Er zijn altijd gewaarwordgingen in het lichaam. Deze kunnen tijdens het observeren zowel van binnen als van buitenaf ervaren worden. Als je je observatie niet verankert door je aandacht op je lichamelijke gewaarwordingen gericht te houden, blijft je observatie een mentale observatie en het doel is om je niet te identificeren met je zelfobservatie. Je wil juist uit je hoofd en oordelen stappen.
Onder lichamelijke gewaarwordingen valt de gewaarwording van:
De oefening vraagt van je om bij de pijn te blijven en niets te doen, er niets aan te veranderen en er niet over te oordelen. Gewoon de pijn helemaal te voelen zonder deze goed of fout te vinden. In de pijn gaan staan en hem in je lichaam te voelen. Emotionele of fysieke pijn voel je in je lichaam. Het lichaam weet wat het met de pijn moet doen, alleen als je je er niet mee bemoeit. Stop met het verstoren van dit proces met je mentale activiteiten. Maar uit gewoonte bemoei je je ermee; denk je aan de pijn, reageer je op de pijn, probeer je de pijn weg te nemen, oordeel je over de pijn of vecht je tegen de pijn.
Blijf eenvoudigweg bij de pijn, en verder niets, je bent je lichaam en de pijn gewaar. Je lichaam transformeert deze pijn, deze energie.
Je lichaam is erop gemaakt om te helen, sta dit proces niet in de weg met je oordelen.
... of lees één van de onderstaande tips.